Czas ożywić to forum

[wojtekb4]

Czas to forum ożywić, bo ono przysypia.
Proponuję na początek dwa tematy:
1. "Moja najpiękniejsza moneta" oraz moneta którądarzę największym sentymentem"
2. "Moja kolekcja".

Ad. 1 Proponuję pokazać je tutaj i podać całą otoczkę: co to jest, jak ją zdobyłem, dlaczego uważam że jest najpiękniejsza, jej kontekst historyczny itd.

Ad. 2 Oczywiście nie chodzi o zaprezentowanie całej własnej kolekcji bo często jest tego dużo lub bardzo dużo. Ale w kolekcji miewa się np. kilka monet z "jednej rodziny", jednego rodzaju itp. I to można i trzeba pokazać, również z całym ich otoczeniem - co to jest, co przedstawia, kiedy i przez kogo wypuszczone, tło historyczne itp.

W najbliższym czasie (może nawet dzisiaj) postaram się wrzucić tutaj coś od siebie.

A może Admin wydzieli tu nowy dział "Kolekcje i zbiory" i przeniesie tam ten wątek?

[nabializm]

Jestem jak najbardziej za ożywieniem forum, nie smuć się

Przygotowuję część dotyczącą mojej pierwszej monety Rzymskiej od której zacząłem zbierać mojego ulubionego władcę, jaki to władca dowiecie się niebawem

[bbladek]

ja też postaram się coś przygotować - będzie to II RP

[harpsycho]

Witam


inicjatywa wspaniala - chyba tez dolacze wkrotce dolacze swoj glos (a propos ulubionej monetki, bo kolekcja chwilowo zbyt skromna, zeby cos o niej pisac...)

Ale na marginesie: nie stresujmy sie, jesli wydaje sie nam, ze forum TPZN wciaz "skromne w posty"... Dzieki znakomitej inicjatywie Kol. Grzybusia forum nasze powstalo - niecaly miesiac temu. Zarejestrowalo sie jak dotad 16 uzytkownikow (w tym 1 bot) - nawet nie wszyscy czlonkowie TPZN sa juz tutaj... Wszyscy mamy okreslone przyzwyczajenia z forum e-numizmatyka, ktore dziala od lat i ma 4351 userow (w chwili, kiedy to pisze). My sami prowadzimy tez dyskusje na forum e-numizmatyka - a nawet jestesmy do tego statutowo zobowiazani! Uwazam, ze nie musimy nic ozywiac na sile ("nic tak nie ozywia kryminalu, jak pare trupow"...") - wszystko jest wspaniale. Tworzymy tu pomalu archiwum naszej publicystyki, mozemy bez zarzutow, ze "zasmiecamy" powitac kazdego nowego czlonka z osobna i zamiescic kazda nowa informacje organizacyjna. Mozemy zamiescic kazdy dowcip i kazda recepte na drink Nie zamartwiajmy sie, ze ludziska nie wala tu jeszcze drzwiami i oknami z kazdym bzdetem, ktory wykopali w ogrodku lub w kieszeni dziadka proszac o identyfikacje

Pozdrawiam!


Marek

[Etienne]

również uważam, że inicjatywa jest godna uwagi
jednak moja wiedza nie jest narazie na poziomie zadowalającym i na takie ciekawe artykuły jak Kol. Wojtek, Marek czy Stanisław nie mogę sobie pozwolić
moja kolekcja również jeszcze nie jest powalająca ale postaram się przedstawić jakąś monetę z okresu, jak narazie najstarszego w kręgu moich zainteresowań czyli Polski międzywojennej

[Grzybus]

no cóż jak znajdę czas i dostep do neta (bo z tym gorzej ) to napiszę coś o monetkach z polski królewskiej a jezeli o ulubionej to o półgroszku Aleksandra Jagiellonczyka

[wojtekb4]

Przecież to nie jest nakaz. To nie jest na siłę. To tylko moja skromna propozycja. Jak widać w zasadzie zgadzacie się z nią. No i fajnie. No i o to chodzi.

[harpsycho]

Witam

a zatem pragne jako pierwszy przedstawic monetke, ktora jest wciaz moja ulubiona Nr 1:




Jest to grosso z Wenecji wybite w okresie panowania dozy Pietro Gradenigo 1289-1311.

Srebro; ok. 2,14 g; srednica ok. 21 mm. Rewers odwrocony w stosunku do awersu ok. 180°.

Awers: Sw. Marek (patron Wenecji) - z prawej - wrecza dozy (po lewej) sztandar wenecki.
Napis otokowy: PE. GRADONICO S.M. VENETI (DVX - u mnie niewidoczne)
Rewers: Chrystus na tronie; po lewej i prawej stronie glowy napis: IC XC (nie do konca wyrazne u mnie)

Referencje katalogowe: Paolucci 24.2; Gamberini 56; Biaggi 2794.



Jest to jedna z moich najstarszych monet (juz slysze smiech wsrod Kolegow specjalizujacych sie w antyku...) - tym niemniej jest w stanie II i dzieki temu ciagle nie moge pozbyc sie uczucia zachwytu na temat techniki bicia monet w Wenecji owych czasow... Nabylem ja za sume nieco powyzej ¼ woreczka i uwazam, ze zrobilem dobry interes - bo porownujac ceny w najrozniejszych aukcjach itp. stwierdzic nalezy, ze chodza one znacznie wyzej.

Monetka ta nie jest jeszcze groszem sposrod tych, do jakich najbardziej przywyklismy przy rozpatrywaniu okresu groszowego w Europie srodkowej (prosze porownac chocby gabaryty...), ale nie zapominajmy, ze to w Italii wynaleziono grosz jako taki, nadano mu nazwe (grosso), a zatem znaczenie historyczne tego typu monet jest niezaprzeczalne - choc nie one stworzyly pozniejszy standart obowiazujacy przez dziesiatki i setki lat (zainteresowanych zachecam do przeczytania mojego artykulu o groszach:
http://www.tpzn.fora.pl/co-zbierac-jesli-nie-gny-katalog-monet-popularnych-1-t13.html )


Juz jakis czas temu zafascynowaly mnie sredniowieczne monetki wloskie - przede wszystkim ze wzgledu na niesamowicie piekne wykonanie. Monety Wenecji zajmuja tu szczegolne miejsce: pod kazdym wzgledem jednorazowe i unikalne w historii swiata miasto (a dawniej panstwo) cieszylo sie takze zupelnie unikalnym w porownaniu do sobie wspolczesnych ustrojem - od ustanowienia swojej panstwowosci na poczatku V wieku do upadku w polowie XIX wieku pozostala Wenecja republika o skomplikowanym, ale jak sie okazuje funkcjonujacym systemie wladzy wykonawczej. U schylku VII wieku utworzyla sie w ramach ustroju republikanskiego Wenecji funkcja "dozy" (Doge = Dux - ksiaze - slowo "doge" wywodzi sie z dialektu weneckiego) - wybieranego na okreslony czas "namiestnika" o charakterze najwyzszego autorytetu w panstwie. Oczywiscie nie mamy potrzeby sie oszukiwac: wsrod rownych byli i rowniejsi, a zatem tradycja nakazywala wybierac dozow sposrod 12 najstarszych weneckich rodzin z najwyzszym autorytetem. Rodzina Gradenigo wlasnie do takich najstarszych nalezala. Okres panowania Pietro Gradenigo - to przede wszystkim okres zlozonych zmian administracyjnych zmierzajacych do rozszerzenia demokratycznych form egzekutywy na kregi dotad w niej nie uczestniczace. Nie nalezy zatem sie dziwic, ze w opozycji do reformatorskich posuniec dozy sformowalo sie sprzysiezenie kierowane przez jednego z przedstawicieli "starych" rodzin ("Case Vecchie"), Bajamonte Tiepolo, ktore usilowalo w 1310 obalic Pietro Gradenigo zbrojnym zamachem stanu. Spisek nie powiodl sie - zas kluczowym momentem porazki sprzysiezonych okazala sie smierc chorozego ich oddzialow; zostalo mu na glowe zrzucone cos ciezkiego... Potwierdzona historia glosi, ze mieszczanka Giustina Rossi, z ktorej okna zrzucony zostal wzmiankowany przedmiot, zostala sowicie wynagrodzona: nigdy potem jej czynsz nie zostal podwyzszony, a na pamiatke obalonego powstania miala ona (i jej spadkobiercy) prawo wywieszac kazdego roku sztandar z okna - zwyczaj ten byl kultywowany az do roku 1797 (w dniu Sw. Wita).



Pozdrawiam bardzo serdecznie!



Marek (harpsycho - Prezes TPZN)